Sean McConnell
Op 34-jarige leeftijd is het oeuvre van Sean McConnell vergelijkbaar met dat van artiesten die twee keer zo oud zijn. Hij bracht zijn eerste album toen hij nog maar 15 jaar oud was en tot aan zijn goed ontvangen album Sean McConnell in 2015, deed hij alles volledig zelfstandig. “Door je carrière zelf op te starten, kun je op een natuurlijke manier bouwen en samen met je muziek verder groeien.”, zegt McConnell. “Zo leer je hoe de meeste muzikanten het doen. Plotseling succes is niet de norm, het is de uitzondering. De meesten van ons doen het op de andere manier”.
Sean’s passie voor muziek begon bij het kijken naar zijn ouders, twee professionele muzikanten in Massachusetts. “Ik weet nog dat ik geobsedeerd was door de kleinste dingen, zoals de tas waar mijn vader al zijn materialen in stopte voor een concert, zijn kabels, capo’s en snaren.” vertelt hij. “Alles aan muziek trok me aan. Ik werd al op jonge leeftijd helemaal meegesleept.” Al op 10-jarige leeftijd pakte hij zijn gitaar op en begon hij met schrijven. Hij herinnert zich nog steeds het eerste nummer dat hij schreef. “Het heette Paper People”, lacht hij, “Ik schreef het toen we verhuisden. Het ging over het dealen met die gevoelens van het verlaten van familie en nieuwe mensen ontmoeten”. Typische songteksten voor een 10-jarige.
Zijn fanbase, inmiddels al in de honderdduizenden wendt zich al ruim twintig jaar tot Sean voor zijn muzikale verkenning. Veel artiesten, waaronder o.a. Tim McGraw, Martina McBride, Brad Paisley hebben zijn songs opgenomen. Een indrukwekkende lijst die zich niet alleen verspreidt over verschillende stijlen, maar ook verschillende generaties. En zijn succes lijkt nog niet af te nemen. In 2018 haalde McConnell zijn eerste nummer 1 single in de country hitlijsten met het nummer Mercy, dat hij samen schreef met Brett Young.
Zijn sound – een warme tenor die levendige verhalen vertelt over het geluid van een akoestische gitaar, met vaak toetsen of andere snaren op de achtergrond – heeft hem fans opgeleverd in diverse muzikale werelden, van Boston tot Texas.
TakeRoot presents
Roots, country en soortgelijke stromingen met respect voor het rijke Amerikaanse muzikale erfgoed. Bekijk hier alle TakeRoot presents concerten.
At 34 years-old, Sean has the catalog of artists twice his age. He released his first album at just 15, and until his acclaimed eponymous record in 2015, he did it all independently. “Bootstrapping your own career, you get to build at an organic pace that allows you to grow with your music,” he says. “It teaches you how most musicians do it. Overnight success is not the rule — it’s the exception. Most of us are doing it the other way.”
Sean’s first lessons in bootstrapping came from watching his parents, two professional musicians in Massachusetts. “I remember being obsessed with the smallest things, like the gig bag my dad would put all his gear in — his cables, his capos, and his strings,” Sean says. “Everything about music appealed to me. From an early age, I was just taken with it.” He picked up guitar and began writing about 10 — around the same time his family moved from Massachusetts to Georgia. He still remembers the first song he wrote. “It was called Paper People” he says, with a laugh. “I wrote it when we moved. It was about dealing with those feelings of leaving family and meeting all these people I didn’t know.” Typical 10-year-old song fodder.
A grassroots following now hundreds of thousands deep has turned to Sean for his musical exploration for almost 20 years. Tim McGraw, Martina McBride, Brad Paisley, Rascal Flatts, Meat Loaf, Jake Owen, Brothers Osborne, Christina Aguilera, Buddy Miller and more have all recorded his songs — a dizzying list that spans not just styles, but generations. Success shows no sign of slowing: Sean earned his first no. 1 single on country charts in early 2018 with breakout artist Brett Young’s delivery of “Mercy,” which the two co-wrote. As a performer, Sean packs listening rooms and quiets unruly bar crowds. His sound — a warm tenor painting vivid stories over acoustic guitar often cushioned by keys or other strings — has prompted a diverse range of music scenes from the storied Boston folk community to Texas’s defiantly self-sovereign camp to warmly claim Sean as one of their own.
