Zijn rauwe stem is zijn handelsmerk en muzikaal houdt hij het midden tussen Steve Earle, Woody Guthrie, Johnny Cash en Billy Bragg. De optredens van Otis Gibbs zijn een belevenis op zich, niet alleen vanwege zijn krachtige performance maar ook om de bijzondere en vaak ook hilarische verhalen die hij tussendoor verteld. Zijn songs gaan over echte mensen, over zwervers en andere nomaden die hij ontmoette tijdens zijn reizen, de mensen op het platteland van Indiana waar hij opgroeide, de onverwachte helden uit de achterbuurt of de dagelijkse dingen die hij om zich heen ziet in East Nashville.

Naast de muziek heeft Otis tevens een populaire podcast radioshow genaamd “Thanks For Giving A Damn” waarin hij collega’s in de R & R scene interviewt. Hij is geliefd en geroemd door velen zoals Billy Bragg die hem the real deal noemt, Mart Smeets die hem omschrijft als een linkse activist met prachtige muzikale omlijsting. De Volkskrant schreef: “rauwe ongeparfumeerde folkstrot met grote verhalende gaven en Lust For Life noemde hem “de grootste working-class poëet die er momenteel over de aardkloot rondzwerft”.