Bodil de la Parra
Het verbrande huis
Een Surinaamse familiekroniek
Toneel op toneel
Deze voorstelling wordt toneel-op-toneel gespeeld, een bijzondere setting waarbij het publiek op een tribune op het podium zit. Alle plaatsen hebben zeer goed zicht en zijn vrij te kiezen, de zaal gaat vlak voor aanvang open. Deze avond kunt u gebruik maken van de onbewaakte garderoberekken.
Extra informatie
Deze voorstelling hoort bij een reeks toneel-op-toneel voorstellingen. Bekijk alle voorstellingen hier.
Bodil de la Parra komt al haar hele leven in Paramaribo, de stad waar haar vader opgroeide. Ze bezocht zijn geboortehuis ontelbare keren. Ze maakte kennis met de ongetrouwde tantes Gus en Pop, sliep onder één klamboe met haar neefjes en leerde haar norse opa doorgronden. In huis kookten haar tantes de heerlijkste gerechten. Maar in de nacht van 14 oktober 2012 brandde het huis tot de grond toe af en in één klap ging meer dan een eeuw geschiedenis in rook op. In Het Verbrande Huis vertelt Bodil over het huis en haar bijzondere Surinaamse familie, een persoonlijk verhaal waarin ook de Nederlands-Surinaamse geschiedenis naar voren komt.
“Bodil de la Parra kan nog honderden verhalen vertellen. Verhalen over haar familie en over ons. Over onze geschiedenis die de wereld maakte wat ze nu is. Relevant, urgent, prachtig verteld en mooi geregisseerd door Wimie Wilhelm. Ik kan niet wachten op een vervolg.”
★★★★ Scènes
“De la Parra vertelt het verhaal en als ze haar tantes of neven aan het woord laat, schakelt ze over in sranan tongo of Surinaams. De ene keer serieus, de andere keer komisch.”
“Haar vader – ,,die al jong geleerd heeft zich niet te veel aan dingen te hechten’’ – haalt er bijna achteloos zijn schouders over op. ,,Je kunt toch altijd nog de verhalen vertellen.’’ Zo is het, en dat doet ze.”
Dagblad van het Noorden
“..Bodil de la Parra die een boeiende duik neemt in de geschiedenis van haar Surinaamse familie en daarbij ook pijnlijke ontwikkelingen doet. Nog in ontwikkeling maar nu al de moeite waard.”
De Telegraaf
”Prachtig is de vormgeving, met houten stellages vol oude apothekerspotten onder glazen stolpen. Het eind is zowel droevig als hoopvol. (…) Opa De la Parra mag trots zijn op zijn kleindochter.”
★★★★ de Volkskrant
”De la Parra’s ontwapenende eerlijkheid ontroert en verbaast. Ze durft.”
★★★ TheaterParadijs
Tekst & spel: Bodil de la Parra | Regie: Wimie Wilhelm | Vormgeving: Michiel Voet | Kostuums: Arien de Vries
