Jeroen van Merwijk
De vleesgeworden bescheidenheid
Hij heeft geen eigen reality soap of glossy magazine. Jeroen van Merwijk kan zijn tijd wel beter besteden. Wars van de waan van de dag trekt hij langs de theaterzalen van Nederland. Een man met gitaar, puntige gedichten vol scherpzinnige humor en opmerkelijke opvattingen. Die niets anders wil dan de vruchten van zijn enorme cabarettalent delen met de crème de la crème van het Nederlandse theaterpubliek. Want: “Bescheidenheid is een geweldige deugd, ik ben blij dat ik haar heb”, zoals Van Merwijk zelf placht te zeggen.
“Soepele liedjes vol snijdende zinnen, gegoten in een gave tokkelmelodie (…) In zulke liedjes is Van Merwijk waarlijk de allerbeste..” (NRC Handelsblad)
“Er valt ondanks de bezuinigingen nog genoeg te lachen in de twaalfde theatersolo van Van Merwijk. (…) Mooie liedjes, eenvoudige melodieën en verfijnde teksten.” (de Volkskrant)
“Van Merwijk is niet het type grappenmaker dat dingen zegt die iedereen wil horen. Nee, hij is er juist om dingen te zeggen die mensen niet willen horen, maar die wel waar zijn. (…) Hij kan prachtige liedjes schrijven die uit het hart komen en hij heeft idealen en verloochent die niet.” (Trouw)
“Frustraties in prachtige volzinnen.” (het Parool)
regie: Diederik van Vleuten