Amsterdam Sinfonietta & ISH Dance Collective
Het Barre Land
Het Barre Land is een unieke samenwerking tussen Amsterdam Sinfonietta en ISH Dance Collective. De voorstelling is gebaseerd op het gelijknamige gedicht dat T.S. Eliot ruim honderd jaar geleden schreef en geïnspireerd door muziek van de Iraanse componist Farokzhad Layegh. De wereld die Eliot schets vertoont veel gelijkenissen met de wereld van nu, waarin uitdagingen zich blijven opstapelen: oorlog, armoede, eenzaamheid, klimaatcrisis. De hoop en de wil gaan echter nooit verloren.
In Het Barre Land nemen opzwepende strijkersmuziek en acrobatische dans je mee op een zoektocht richting de toekomst, vanuit de duisternis naar het licht. In een oneindige cyclus van verval en wedergeboorte dagen de musici en de dansers elkaar uit om met verschillende muziekstijlen en dansvormen de eigen grenzen te verleggen. De muziek die je hoort is van Michael Nyman, Bryce Dessner, Fazil Say, Igor Stravinsky, Arvo Pärt, Valentin Silvestrov en de eerder genoemde Farokzhad Layegh.
regie en choreografie: Marco Gerris | muzikale leiding en viool: Candida Thompson
“Een waanzinnige samensmelting van strijkers, choreografieën en acrobatiek.”
Theaterkrant
The Waste Land is a unique collaboration between Amsterdam Sinfonietta and ISH Dance Collective. The performance is based on the poem of the same name written by T.S. Eliot over a hundred years ago and inspired by music by Iranian composer Farokzhad Layegh. The world Eliot outlines bears many similarities to today’s world, in which challenges keep piling up: war, poverty, loneliness, climate crisis. However, hope and will are never lost.
In The Waste Land, rousing string music and acrobatic dance take you on a quest toward the future, from darkness to light. In an endless cycle of decay and rebirth, the musicians and dancers challenge each other to push their own limits with different styles of music and dance. The music you will hear is by Michael Nyman, Bryce Dessner, Fazil Say, Igor Stravinsky, Arvo Pärt, Valentin Silvestrov and the aforementioned Farokzhad Layegh.
