James McMurtry is volgens Rolling Stone “one of America’s greatest living songwriters”. Zijn naam zal bij veel TakeRoot-liefhebbers dan ook onmiddellijk een snaar raken. Hij is een singer-songwriter met een scherpe pen en een feilloos gevoel voor het vertellen van verhalen. Iets dat de in 1962 in Fort Worth, Texas geboren McMurtry in het bloed zit; zijn vader is de bekende, in 2021 overleden schrijver Larry McMurtry, die het leven van de Texaanse plattelanders vastlegde. Die literaire achtergrond is duidelijk hoorbaar in de teksten van James. Zijn optreden op TakeRoot is de enige show die McMurtry dit jaar in Europa geeft!
James McMurtry brak door in de late jaren tachtig en begin jaren negentig door met albums als Too Long in the Wasteland en Where’d You Hide the Body. Vanaf het begin viel hij op door zijn sobere, observerende teksten. Geen romantisch gezwets, maar rauwe, eerlijke portretten van gewone mensen: truckers, fabrieksarbeiders, gescheiden vaders en verloren zielen in kleine stadjes. Zijn muziek is doordrenkt van maatschappijkritiek, maar nooit op een prekerige manier. Hij kijkt en vertelt wat hij ziet.
Muzikaal zit McMurtry met zijn typische Texaanse melancholie ergens tussen Bruce Springsteen, John Prine en Steve Earle. Zijn gitaarspel is sober maar doeltreffend, zijn stem klinkt als een man die al te veel heeft gezien om zich nog ergens druk om te maken.
Door collega’s, critici en liefhebbers wordt McMurtry al jarenlang op handen gedragen. Zijn albums staan steevast in de eindejaarslijstjes en artiesten als Jason Isbell, Patterson Hood en Lucinda Williams spreken vol respect over hem.
In 2021 keerde McMurtry na een lange pauze terug met het prachtig ontvangen album The Horses and the Hounds. Dit jaar zette hij dat succes voort met Dog and the Wandering Boy, waarop hij zijn reputatie als meesterverteller opnieuw bevestigt. Ook nu verpakt hij indringende, politiek geladen en vaak persoonlijke verhalen in gitaargedreven songs. De plaat eindigt met een cover van Kris Kristoffersons Broken Freedom Song, als eerbetoon aan een van zijn grote voorbeelden.
“McMurtry stelt de zaken niet mooier voor dan ze zijn, en zijn verhalende teksten zijn vaak van een verbluffende eenvoud. (…) Alsof de singer-songwriter ter plekke een verhaal vertelt, in een kroeg op een barkruk naast je.”
de Volkskrant
“Een typisch James McMurtry album (…) waarop de Texaanse muzikant weer een hoog niveau aantikt met uitstekende songs waarin hij wederom prachtige verhalen vertelt. Topalbum van een topmuzikant.
De Krenten uit de Pop
