TakeRoot 2009

Naar voren, hoe dan ook

TakeRoot staat voor de diversiteit in de Noord-Amerikaanse muziek, zowel qua stijlen, als in de tijd gezien. Bij veel liefhebbers heeft het genre een prominente plek in hun leven. Muziek met vaak persoonlijke songs, die het ogenschijnlijk alledaagse leven beschrijven. Dat laatste herken ik ook in Amerikaanse Arthouse films. Een kunstvorm waar menige TakeRoot-liefhebber ook een zwak voor al hebben. Een opvallend Amerikaanse acteur hierbij is Johnny Depp. Deels heeft Depp, vanuit moederskant, Cherokee-bloed en naar eigen zeggen ook Ierse en Duitse voorvaderen. Vanuit z’n oorsprong maar ook als acteur is Depp een veelzijdig mens. Daarbij is z’n vroege liefde voor muziek altijd een rol blijven spelen. Als zestienjarige trad hij op in het voorprogramma van Iggy Pop en speelde zelf gitaar in de film ‘Chocolat’, waarin hij ook acteerde. Ook maakte hij opnames met de band ‘Oasis’.

Johnny Depp schreef ooit het essay ‘Kerouac, Ginsberg, The Beats and Other Bastards Who Ruined My Life’. Hierin vertelt hij dat Jack Kerouac’s boek ‘On The Road’ een diepe indruk op hem maakte. De tochten van Sal Paradise en Dean Moriaty in de late jaren veertig, koortsachtig kriskras door Amerika, van kust naar kust, in gestolen auto’s, op goederentreinen, luisterend naar muziek, op zoek naar de waarheid, op zoek naar zichzelf; gaven Depp een levensles: ‘Altijd blijven gaan, naar voren, hoe dan ook.’

Op die manier werd ook gewerkt aan het TakeRoot programma uit 2009, waarbij het organiseren en de uitdagende line-up ook een ‘Naar voren, hoe dan ook’ nodig hadden. Misschien zelfs wel een beetje op de manier van Paradise en Moriaty in ‘On The Road’. Wij waren er in ieder geval heel enthousiast over.

Johan Kleine (medeoprichter TakeRoot)

Bekijk hier ook het magazine van TakeRoot 2009, vol met mooie verhalen over de aanwezige artiesten.