Hier kom ik weg

“Terug naar jou, de Maas weer onderdoor. Terug naar jou waar ik je echo hoor.” Onlangs kreeg ik van mijn lief vijf elpees van The Amazing Stroopwafels, de band die ik het vaakst zag.
Enthousiast had ik verteld hoe ik als klein meisje genoot van hun optredens op de Lijnbaan. Zonder erbij stil te staan dat dát iets was wat je kunt missen. Dat gevoel van thuiskomen in
muziek. Ik zette de naald op het vinyl en was meteen terug in Rotterdam, eind jaren 70.

“Hier kom ik weg, veur mien hiele leben. Ben ‘k met dizze horizon verweben.” Alhoewel mijn lief niet uit Rotterdam komt, kan hij de liefde voor muziek uit je geboortestreek enorm waarderen. Hij was erbij toen SKIK begon in de kassen van een komkommerteler op Erica. Hij weet hoe het is om een landschap in een lied te herkennen. Op fietse is voor hem geen hit, maar een route langs zijn huis. En dan snap je elkaar, niet in woorden maar in klanken. Alsof streekgebonden muziek een gezamenlijke ondertiteling biedt voor heimwee.

“Hier heur ik thuis, hier heur ik thuis. En waor ik ook hene gao. Hier heur ik thuis.” In de top-40 van dialectliedjes is Limburgs het meest beluisterde dialect. Drents en Achterhoeks volgen. En het mooiste? Die liedjes gaan zelden over succes of roem.

Ze gaan over het gras achter het huis, de geur van boerenkool, de weg naar school. Of het nu Gerard van Maasakkers is of Ede Staal, ze zingen ons terug naar de plekken waar we gevormd zijn. In de jaren 90 ontstond een grote opleving voor streektaalmuziek. Het is misschien geen toeval dat het wegvallen van de nationale grenzen en het groeiend chauvinisme voor de eigen regio daaraan bijdroegen. Hoe meer de wereld opengaat, hoe meer we willen weten waar onze wortels liggen. We reizen de wereld over, maar nemen altijd een stukje horizon van thuis mee in ons hoofd. Of op een elpee.

Mijn ouders sluiten de dag inmiddels af met Oh, oh Den Haag. En ik snap het. Je hoeft er niet vandaan te komen om iets van jezelf erin te herkennen. Soms is een lied gewoon een houvast. En ik? Ik luister naar The Amazing Stroopwafels en zing zachtjes mee, want hoe je het ook wendt of keert: hier kom ik weg.