Acteur Yannick Jozefzoon over King Cannabis

Yannick Jozefzoon: “King Cannabis is een theatrale vertelling geïnspireerd op gebeurtenissen en ervaringen uit mijn leven en dat van anderen. Het is dus heel persoonlijk, maar zeker niet autobiografisch. Ik speel met de werkelijkheid, vergroot of verklein bepaalde momenten en verzin er dingen bij. Met deze solovoorstelling wil ik het gebruik van marihuana vanuit een ander perspectief laten zien. In Nederland is een joint roken voor veel mensen vrij normaal, een beetje stoer ook wel. Maar als je jarenlang dagelijks blowt en cannabis je beste vriend is, wordt het zelfdestructief. Je wilt het niet, maar de drang om toch een joint op te steken, dat stemmetje in je hoofd, is dan sterker dan jijzelf.”

In de voorstelling heb je het over de lokroep van verdoving, maar ook over hoe verslaving je buitenspel kan zetten. Waar zit die lokroep? En waar schuilt het gevaar?
“De lokroep zit ‘m in een gevoel van vrijheid. Een soort anti-establishment houding, losbreken uit een bepaald keurslijf. Veel mensen – en zeker jongeren – hebben het idee voortdurend tegen allerlei grenzen aan te lopen en aan allerlei regels te moeten voldoen. Tegelijk hebben ze te maken met soms torenhoge verwachtingen. Een joint opsteken kan dan een ontsnapping zijn, een moment waarop jij bepaalt: dit is van mij. Dit is mijn deur naar een vrijere ruimte in mijn hoofd. Het is een manier om je af te zetten tegen alles wat je beklemt. Daardoor kan een joint voelen als je beste maatje, waar je altijd op terug kunt vallen. Tot je onder ogen moet komen dat die afhankelijkheid je in de weg zit. Bijvoorbeeld omdat je jezelf sociaal isoleert en je liever thuis op de bank blijft dan dat je onder de mensen komt.”

Jij speelt in de voorstelling een opkomend steracteur die gebukt gaat onder prestatiedruk. Hoe herkenbaar is dat voor jou?
“Als artiest of acteur voel je altijd prestatiedruk. Je wilt iedere avond pieken, het beste uit jezelf halen. In King Cannabis sta ik in mijn eentje op het podium, dus alles valt of staat met mijn performance. Die spanning voel ik voor ik het podium opga: nu moet ik alles geven, super geconcentreerd zijn. In de loop der jaren heb ik geleerd te vertrouwen op mijn skills, maar als beginnend acteur vond ik dat zeker spannend.”

Wanneer voel jij je succesvol en wanneer ben je juist kwetsbaar in je werk?
“Dat komt in King Cannabis eigenlijk heel mooi samen. Ik voel me succesvol wanneer ik me als acteur kwetsbaar durf op te stellen. Wanneer ik ook mijn schaduwkanten durf te laten zien. Natuurlijk voelt het goed om een mooie voorstelling neer te zetten of een geslaagde rol in een film te spelen. Maar minstens zo belangrijk is de samenwerking met de rest van het team. Als een productie helemaal geweldig is, maar het proces ernaartoe was verschrikkelijk, dan is de lol er snel af. Een fijn proces en een goede samenwerking zijn voor mij dan toch het allerbelangrijkst.”

King Cannabis is in de pers hartstikke goed ontvangen, maar dat lijkt mij tegelijk een hele kwetsbare kant aan jouw vak. Je werkt keihard aan een voorstelling of film en dan komen de recensenten langs…
“Natuurlijk is het nooit leuk om een recensie te lezen waar je je niet in kan vinden. Dat blijft lastig. Iedere voorstelling die ik maak voelt als mijn kindje. Tegelijk is het part of the game. Het is en blijft natuurlijk kunst: het kan gebeuren dat het eindresultaat net anders uitpakt dan je voor ogen had. Gelukkig is dat bij King Cannabis niet het geval. Ik ben ook heel blij met de mooie recensies.”

Afscheid nemen van iets wat bij je hoorde: dat kan over een wietverslaving gaan, maar ook over een relatie of wat dan ook. Wat was voor jou het moment dat je iets of iemand moest loslaten?
“Als mensen daar antwoord op willen, zou ik ze willen adviseren om naar de voorstelling te komen kijken. Dat zijn dingen die ik in interviews eigenlijk niet bespreek. Dan verklap ik te veel en lees ik soms koppen en quotes terug die ik liever niet zo uitgeserveerd in een krant of magazine zie staan. In King Cannabis stel ik mij kwetsbaar op. Er worden veel vragen beantwoord en sommige ook niet. Dan is het aan het publiek om het hoe en waarom in te vullen.”

Wellicht zit er straks in Groningen ook een wat jonger publiek in de zaal. Wat hoop je dat ze oppikken van King Cannabis?
“Ik hoop vooral dat ze een acteur zien die enorm veel spelplezier heeft. Dat ze tijdens de voorstelling op het puntje van hun stoel zitten. Want het gaat over thematiek die hen denk ik interesseert, zonder dat het een pamflet is over verslaving of blowen. Ik hoop dat ze lachen én geraakt worden. Dat ze denken: er zijn manieren om mijn tijd op een positieve manier in te vullen, in plaats van te vluchten in blowen of andere middelen. Dat ze weggaan met het gevoel dat ze iets hebben ervaren, iets nieuws hebben gezien. Dat theater voor hen iets tofs is geworden. Dat hoop ik.”