Sidi Larbi Cherkaoui
Nomad
De razend populaire Vlaams-Marokkaans choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui komt terug naar Groningen! Nomad is een mozaïek bestaande uit levende en levenloze elementen uit de woestijn, gemaakt op Midden-Oosters geïnspireerde muziek van Felix Buxton van Basement Jaxx.
Woestijnlandschap
De voorstelling neemt je mee naar een gigantische woestijn. Je ziet de prachtige vergankelijkheid van zandduinen en woestijnwinden die in een oogwenk veranderen van richting, vorm en snelheid. En je ervaart de intense fysieke en emotionele dorst, het verlangen naar water en veiligheid, en naar vertroosting, dat zowel dierlijke handelingen als de menselijke zoektocht naar spiritualiteit aanstuurt.
En bovenal, de geest van samenhorigheid, van vriendschap en symbiose, de sleutel tot overleving en evolutie in een droge wereld die onoverkomelijk zou zijn zonder de steun van een ander.
Het afgelegen landschap is een metafoor voor ultieme vrijheid, maar ook voor de onmogelijkheid om te overleven. De dansende nomaden lijken geïsoleerd te zijn in deze omgeving, net zoals de wereld vandaag voor minderheidsgroepen ook een woestijn kan zijn, een gevaarlijke plek om in te verblijven.
Stadsprogramma MENA is here
Van 11 tot en met 20 mei 2023 viert Groningen de rijkheid en diversiteit van kunst en cultuur uit de MENA-regio, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Met het tiendaags stadsprogramma MENA is here – met theater, muziek, film, verhalen, literatuur en eten – nodigen we je uit om de schoonheid van deze kunst en cultuur te bekijken.
Sidi Larbi Cherkaoui
Sidi Larbi Cherkaoui wordt wereldwijd erkend als één van de meest toonaangevende choreografen van zijn generatie. Hij onderzoekt en bevraagt op persoonlijke en eigenwijze manier de tradities van de grote culturen. Terugkerende elementen in zijn werk zijn spiritualiteit, het anders-zijn, de zoektocht naar identiteit, religie en de fascinatie voor andere culturen. Zijn handelsmerk is een genereuze, poëtisch-elegante en lyrische dansstijl.
Choreografie en regie: Sidi Larbi Cherkaoui | Originele muziek: Sidi Larbi Cherkaoui, Felix Buxton (Basement Jaxx) en Kaspy N’dia | Aanvullende muziek: Yarkin ft. The Sufi Vocal Masters, Al Adhan, Al Qantarah, Fadia Tomb El-Hage, Oli Savill, traditionele liederen van de Amami eilanden in Japan | Geluidsontwerp: Felix Buxton | Dans: Pol Van den Broek, Mabrouk Gouicem, Mohamed Toukabri, Kazutomi “Tsuki” Kozuki, Astrid Sweeney, Jonas Vandekerckhove, Oliver Tida Tida, Nassim Baddag, Jonas Garrido Verwerft, Nicola Leahey | Live muziek: Kaspy N’dia | Kostuums: Jan-Jan Van Essche | Decorontwerp: Willy Cessa, Adam Carrée | Lichtontwerp: Willy Cessa, Sam Mary | Video-ontwerp: Paul Van Caudenberg | Assistent choreograaf: Shawn Fitzgerald Ahern, Oscar Ramos | Repetitor: Shawn Fitzgerald Ahern | Artistieke adviseur en medewerker: Václav Kuneš | Stemcoach: Anna Sato | Muziek ontwikkeld door: Duncan F. Brown
Techniek: Amber Van Rooijen, Geoffrey Oelbrandt, Clara Roelands, Elric Reinartz, Chloë Köpping | Kleedster: Saar Swinters | Uitvoering decor: Martin Baarda | Logistiek: Nils Geernaert | Tour manager & productie: Alessandra Oliveira | Productie: Eastman | Coproduction: 420PEOPLE, Cultuurcentrum Berchem
Met dank aan: Francesca Maria Amante, Sabine Groenendijk, Vojtěch Rak, Antonin Rioche, Filip Staněk, Nicola Leahey, Jason Kittelberger, Satyagraha dansers van Eastman/Theater Basel, Karthika Naïr, Carly Heathcote.
Met de steun van de Fondation BNP Paribas, de Vlaamse Overheid. Eastman is in residentie bij DE SINGEL International Arts Centre, Antwerpen.
In Nomad the famous Belgian-Moroccan choreographer Sidi Larbi Cherkaoui pieces together a mosaic drawn from the animate and inanimate elements of the desert.
Meanwhile, from the dance floor, we get glimpses the beautiful transience of sand dunes and winds that change direction and shape and speed in the twinkling of an eye; the intense physical and emotional thirst, the yearning for water and safety, for consolation that guide both animal actions and the human quest for spirituality. And above all, the spirit of togetherness, of friendship and symbiosis, key to survival and evolution in an arid world that would be insurmountable alone.
This desolate landscape is a metaphor for ultimate freedom, but also for the impossibility to survive. We even get the feeling that this landscape is not in our own trusted world, especially when the animated backdrop shows the earth floating above the horizon like a moon. The dancing nomads seem to be isolated in this environment, like the world today sometimes seems like a desert in the eyes of minority groups, a dangerous place to be in.
