Een kind woont met haar 22-jarige vader ‘waar iets mee is’ en haar 19-jarige moeder ‘die er ook niks aan kan doen’ op de achterkamer bij opoe in het naoorlogse Rotterdam. Toen het kind zes weken was, tekende haar vader een snor op haar gezicht, waar de familie erg om moest lachen. De baby dacht: oh, ze lachen. Dan is het al bepaald. Ik word artiest. Nou, vooruit dan maar.

Dit nieuwe toneelstuk van Maria Goos gaat over een leven dat lijkt op dat van Loes Luca. Toevallig speelt diezelfde Loes Luca een actrice die haar leven beschouwt. Een jonge actrice speelt haar souffleuse en wordt daarom Oortje genoemd. In Uit het hoofd zoekt een actrice absoluut geen antwoord op de vraag: wie ben ik? Maar ze krijgt dat antwoord toch.