Bint, naar Bordewijk

Bint, naar Bordewijk

Jules Croiset, Tijn Docter e.a.

Bint, naar Bordewijk

Jules Croiset, Tijn Docter e.a.

  • Dinsdag 3 januari 2017
  • start programma
  • (Tijden onder voorbehoud)
  • Dinsdag 3 januari 2017
  • start of event
  • (Times are subject to change)

Literaire klassieker in het theater
Maar liefst vijftien acteurs gaan terug naar de schoolbanken voor een groots gemonteerde toneelversie van het volgens velen beste boek van Ferdinand Bordewijk: ‘Bint’. De Bree is een leraar die de weggepeste collega van klas 4d, bijgenaamd de Hel, moet vervangen. Hij wordt bijgestaan door directeur Bint, die voor de school een keihard systeem van tucht heeft ontwikkeld. Er volgt een psychologische strijd tussen Bint en klas 4d, die het hele schooljaar zal duren. Dan gebeurt er iets dat niemand aan zag komen.

“Met een paar ingrepen is Thijs erin geslaagd onderwerp en voorstelling een onverwacht speelse luchtigheid te verlenen. (…) ‘Bint’ is met zijn gedurfd burgerlijk ouderwetse aankleding, zijn subtiele tekstgrapjes (verwijzing naar ‘Knorrende beesten’) en zijn dramatisch intelligente opzet bovenal een even vitaal als springerig pleidooi voor ordening. En tegen uniformiteit. Met mooi ingetogen spel van Tijn Docter als de harkerige De Bree.” (Trouw, 11 oktober 2016)

★★★★ Trouw Recensie – Hanny Alkema

“Tijn Docter als meneer De Bree verbeeldt de innerlijke tweestrijd van de man fenomenaal. In fracties van seconden zie je hem zijn zinnen inslikken, of op de grens balanceren tussen bevelen en janken. Als de klas een lied voor hem zingt, is de mengeling van ontroering en zelfbeheersing op zijn gezicht van een grote schoonheid. Wondermooi acteerwerk. En de jonge acteurs die de leerlingen spelen verdienen een groot compliment voor hun mooie spel en gevoel voor timing.” (NRC, 11 oktober 2016)

★★★ NRC Recensie Bint – Annet Veenstra

”Jules Croiset, die als school directeur Bint fantastisch gecast is en die met zijn onnavolgbare dictie prachtige, gecompliceerde volzinnen mag declameren. Hij speelt sober en ingetogen en gebruikt bijna alleen zijn stem als instrument.”

Theaterkrant Recensie – Ben van Duin