Thuisblijven met…. Bert Visscher

Thuisblijven met…. Bert Visscher

Blog

Door Rob Kastelijn

Lege theaters, stille concertzalen: sinds donderdag 12 maart zitten de deuren op slot. In plaats van het publiek te vermaken met mooie, aangrijpende, grappige en ontroerende voorstellingen en concerten, zitten artiesten zoals bijna iedereen in thuisquarantaine. Hoe beleven zij de situatie?

Lekker op Schiermonnikoog. Jij hebt het goed bekeken Bert.

“Ja man, het is hier heerlijk, maar doodstil. Er is nog geen kop koffie op het eiland te krijgen. Maar goed, dan is er ook geen afleiding. We zijn een beetje aan het klussen rondom het huis, van die dingen waar je nooit zin in hebt, maar waar nu alle tijd voor is. Tussendoor maken we een rondje op de fiets of een wandeling over het strand. En ik ben bezig met het schrijven van een boek.”

Een boek?

“Ja daar ben ik een paar maanden geleden mee begonnen, maar dat schoot niet op want ik was stervensdruk. Het gaat over mijn begindagen als cabaretier, hoe ik voor anderhalve man en een paardenkop speelde in zaaltjes waar soms de flipperkast nog aan de kant geschoven moest worden. Ik heb er nu alle tijd voor, lekker ‘s middags met de laptop in het zonnetje. Deze periode geeft wat dat betreft ook wel weer wat rust in de kont.”

Lukt het een beetje met het schoolwerk van je zoon Mink, nu alles op afstand moet?

“Ja hij volgt nu zoals alle scholieren online lessen. In het begin dacht hij dat het één grote lange vakantie zou worden, maar inmiddels doet hij keurig vanuit huis zijn opdrachten. Dat gaat prima, alleen vandaag liep het even mis omdat er wat gedoe was met de internetverbinding.”

Wat is het effect van de maatregelen op jouw shows?

“Ik zou tien voorstellingen in Carré spelen. Na de eerste vijf had ik drie dagen vrij, daarna zouden we weer losgaan. Toen kwam het nieuws. Het was gelijk duidelijk dat alles eruit lag, ook de rest van de tournee. Er stonden nog een stuk of 23 voorstellingen gepland. Tijdens de laatste shows in Groningen zouden er tv-opnames worden gemaakt. Gelukkig hebben we alles kunnen verschuiven naar het najaar.”

En daarna even pauze?

“Nee, want als alle inhaalvoorstellingen erop zitten, beginnen we met de repetities voor Broodkapje en een stuk of zeven geitjes (de winterfamilievoorstelling die Bert maakt samen met Arno van der Heyden, Alina Kiers, Jan Veldman, Carmen Schilstra en Frank den Hollander, red). Hartstikke leuk om een paar maanden met zo’n cluppie op stap te gaan.”

Het lijkt me voor een artiest moeilijk om zo lang het podium niet op te mogen…

“Ja, ik ben ook mijn hele ritme kwijt. Ik had vanavond in Sneek, Schiedam of weet ik veel waar moeten staan. Ik banjer af en toe met de mountainbike over het strand om maar in beweging te blijven. Het is een hele onwerkelijk situatie. Ik heb mazzel dat ik het kan opvangen. Ik kan mijn acht man personeel betalen, ik ben gezond en zit met Pien en Mink in ons buitenhuis op Schiermonnikoog. Dus mij hoor je niet zeiken. Maar ik zie in mijn werkgebied zo veel ZZP’ers kapotgaan. Die zijn in één klap al hun klussen kwijt. Er komt geen cent binnen, maar de huur moet wel betaald worden. En als je dan een gezin hebt, man man man… Het maakt me onrustig en tegelijk kun je er niks aan doen. Je kunt hoog of laag springen, maar zo lang er een verbod is om dingen met elkaar te doen, houdt het op. Maar potverdomme, dit is wel wat hoor. Dit krijgt nog wel een staartje.”