Gitaarbeul Ted Horowitz, die alweer drie decennia wereldwijd zalen in vuur en vlam zet onder de naam Popa Chubby, groeide op met de muziek van Jimi Hendrix, Howlin’ Wolf en Led Zeppelin. Hij startte zijn carrière in de punkscene van de legendarische club CBGB’s en trok op met bands als The Ramones, The Cramps en The Voidoids. Van hen leerde hij dat muziek gevaarlijk moet zijn. Maar dat weten degenen die zijn eerdere concerten in Groningen zagen natuurlijk allang. Als alle registers open lijken en het publiek al in vervoering is, doet Chubby er in de regel nog even twee scheppen bovenop. Zijn muziek is rauw, dampend, groovend, een mix van soul, funk, onversneden gitaarrock en rap, zonder ook maar een seconde af te dwalen van het bluespad. De volslanke, compleet dicht getatoeëerde New Yorker laat in zijn gemene grotestadsmuziek horen de zelfkant van het leven niet alleen door en door te kennen, maar er ook stevig van genoten te hebben.
De zestiger laat op zijn begin 2022 verschenen plaat Emotional Gangster horen nog bepaald niet met zijn pensioen bezig te zijn. Hij serveert een dikke drie kwartier puur gitaargenot, een mix van eigen nummers en covers van zijn helden, zoals Willie Dixon en Elmore James. Had hij in zijn album uit 2021, Tinfoil Hat, nog over onderwerpen als de pandemie, vaccins en complottheorieën, op Emotional Gangster horen we een luchtigere en lichtvoeterige Popa. Voor zijn doen dan hè? Want er vallen nog genoeg testosteron, beukende blues en gierende solo’s op te tekenen. “The album demonstrates the longevity of one of blues rock’s most iconic artists.” (Bluesrockreview)
